زمینه و هدف ملاقات باز در (ICU) به علت اثرات آن بر بیماران و بستگان توصیه می شود اما در حال حاضر ملاقات در (ICU) به صورت محدود اجرا می گردد و چالش های حاصل از آن به درستی مورد بحث قرار نگرفته است. لذا در این مطالعه به تبیین چالش های ملاقات پرداخته شد. روش بررسی این مطالعه، یک پژوهش کیفی از نوع توصیفی-اکتشافی بود که از طریق مصاحبه های عمیق نیمه ساختاریافته با 35 مشارکت کننده در بیمارستان های شهرکرد شامل 6 بیمار، 9 همراه بیمار و 20 پرستار در سال 1396 انجام گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با رویکرد تحلیل تماتیک انجام گردید یافته ها تم (درون مایه) حاصل از تحلیل یافته ها، «تجربه ی تعارض» بود. این تعارض در همه ی گروه های مشارکت کننده اعم از بیمار، ملاقات کننده و پرستار مشاهده شد و منجر به بروز ساب تم های «عدم تعادل بین نیاز بیمار و همراه با قوانین» و «عدم تعادل بین باورهای علمی و انسانی پرستاران و قوانین موجود» گردید. نتیجه گیری تجربه ی تعارض در مشارکت کنندگان این مطالعه بیان کننده ی ضرورت یافتن دلایل ایجاد کننده ی تعارض از جمله روتین محوری و عدم اجرای عملکرد مبتنی بر شواهد از سوی پرسنل و به دنبال آن راهکارهای عملی و علمی برای رفع چالش ملاقات محدود است.

زمینه و هدف درد یکی از پیچیده ترین فرآیندهای بدن انسان است که ابعاد مختلف جسمی و روان شناختی دارد. تاکنون مطالعات اولیه فراوانی در زمینه مدیریت کاهش درد در بخش مراقبت های ویژه انجام شده است، ولی بر اساس دانش ما مطالعه ای که نتایج آن ها را در یک مقاله جمع آوری و بیان نماید، یافت نشد. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی مدیریت کاهش درد در بخش مراقبت های ویژه به روش مرورسیستماتیک انجام پذیرفت. روش ها: برای دستیابی به مطالعات مرتبط با هدف پژوهش، پایگاه های اطلاعاتی SID، MagIran، Embase، PubMed، Scopus، Web of Science (WoS) و Google Scholar با استفاده از کلید واژه های Therapy، Interventive، Therapeutics، Therapies، Treatment، Effect، Management، Intensive Care Units، (ICU)، Pain بدون محدودیت زمانی تا شهریور 1400 مورد جستجو قرار گرفتند. ارزیابی کیفی مقالات با استفاده از چک لیست CONSORT انجام گرفت. یافته ها: در جستجو اولیه 7190 مطالعه یافت شد، که پس از حذف مطالعات غیرمرتبط با هدف پژوهش، در نهایت 56 مقاله وارد مطالعه شدند. با توجه به بررسی مطالعات می توان نتیجه گرفت که داروهای مسکن در بخش مراقبت های ویژه به طور قابل توجهی درد را کاهش می دهند اما اثر بخشی داروهای مختلف متفاوت است. همچنین روش های طب مکمل و طب سنتی مانند طب سوزنی، ماساژ درمانی، موسیقی درمانی، سرما درمانی و استفاده از گیاه اسطوخودوس می تواند در کنار داروها به کاهش درد در بخش مراقبت های ویژه کمک کند. اما در خصوص تاثیر سایر درمان ها از جمله هیپنوتیزم، مدیتیشن و آموزش نیاز به انجام مطالعات بیشتری می باشد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که روش های درمانی طب جدید و طب سنتی مکمل یکدیگرند. لذا می توان در بخش مراقبت های ویژه از آن ها به صورت مکمل جهت مدیریت درد بیماران استفاده کرد.

آلودگی میکربی بخش های مختلف بیمارستان ها و عوارض ناشی از آن از جمله معضلاتی است که در مراکز درمانی موجب بروز خسارت و زیان های جبران ناپذیر می گردد. یکی از این عوارض ابتلا بیماران بستری در بخش ها به عفونت های ناشی از آلودگی های میکربی محیط بیمارستان است.این تحقیق به منظور شناسایی عوامل مهم میکربی که معمولا سبب آلودگی قسمت های مختلف بیمارستان ها می گردند، (Cross-sectional)، در دو بیمارستان آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی همدان صورت گرفت. در این پژوهش به مدت یک سال و ماهی یک نوبت از وسایل، اشیا و قسمت های مختلف بخش های مراقبت ویژه شامل هوای بخش، کف شوی، دیوار، سینک دستشویی، تخت بیمار، لباس پرسنل، گان، دست پرسنل، ساکشن، انکوباتور، ماسک اکسیژن، ماسک آمبوبگ، ترمومتر، فشارسنج، ونتیلاتور، کاتتر عروقی بیمار، دیافراگم گوشی، مایع گاواژ و الکترود ECG نمونه گیری به عمل آمد و مجموعا 620 نمونه گرفته شد.نمونه ها به وسیله سواب استریل مرطوب بلافاصله در محیط کشت EMB و Blood agar کشت داده شد و یک اسمیر نیز جهت رنگ آمیزی گرم به طور هم زمان تهیه گردید. پس از شناسایی و تعیین عوامل باکتریایی، سوش های مهم به روش انتشار در آگار (Agar disk diffusion)، مورد آزمایش آنتی بیوگرام قرار گرفتند. میانگین میزان فراوانی آلودگی در 2 بخش (ICU) و CCU %32.3 تعیین گردید که %42.3 باکتری های گرم منفی و %57.7 نیز باکتری های گرم مثبت بودند. میزان آلودگی باکتریایی مربوط به بخش (ICU)، %31.5 و آلودگی مربوط به بخش CCU، %33.9 بود. مهم ترین باکتری های جدا شده عبارت بودند از میکروکوک ها، استافیلوکوک ها (اورئوس و اپیدرمیدیس)، اشرشیاکلی، باسیلوس سوبتیلیس، کلبسیلا، انتروباکتریا، پسودوموناس، دیفتروییدها و آنتروکوک ها و پسودوموناس آئروژینوزا مشاهده گردید. مقاومت نسبت به سفازولین،، تتراسیکلین، سولفامتاکسازول، پنی سیلین و آمپی سیلین بیشتر از سایر آنتی بیوتیک ها وجود داشت.

این پژوهش با هدف بررسی اضطراب مرگ در بین پرستاران شاغل در بخش های کرونایی انجام گرفته است. ایم مطالعه از نوع توصیفی-همبستگی می باشد که بر روی 120 پرستار شاغل در بخش های کرونایی بیمارستان های شهر قم به شیوه دردسترس انتخاب شدند، در سال 1399 انجام شده است. ابزار گرداوری اطلاعات در این مطالعه پرسشنامه دو قسمتی بود که بخش اول آن مشخصات فردی و بخش دوم، پرسشنامه اضطراب مرگ تمپلر می باشد. جهت تحلیل داده های بدست آمده از نسخه SPSS-25 استفاده شد. میانگین نمره ی کل اضطراب مرگ پرستاران(93/1± 14/7) بود که 8/20 درصد آنان اضطراب مرگ خفیف، 8/70 درصد اضطراب مرگ متوسط و 3/8 درصد اضطراب شدید را تجربه می کردند و میانگین نمره کل اضطراب مرگ با متغیرهای جمعیت شناختی ارتباط معناداری نداشت. با توجه به تاثیر اضطراب مرگ بر جنبه های جسمی و روانی پرستاران لازم است سیستم های حمایتی در بیمارستان ها به منظور ارتقا عملکرد پرستاران تعبیه شود.

مقدمه: جهت ارزیابی رضایتمندی خانواده بیماران بخش مراقبت ویژه طراحی و بکارگیری ابزاری معتبر و پایا ضروری بود. این مطالعه با هدف ترجمه و اعتباریابی اولیه نسخه فارسی پرسشنامه 24 گویه ای سنجش رضایتمندی خانواده بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه 24-FS-(ICU) انجام شد. مواد و روش کار: مطالعه حاضر یک پژوهش روش شناختی است که روی150 نفر از اعضای خانواده بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه بیمارستان های شهر شیراز انجام شد. ترجمه پرسشنامه اصلی با استفاده از روش backward forward انجام گردید. روایی محتوایی پرسشنامه با نظرخواهی از 15 نفر از متخصصان در این زمینه و روایی صوری به روش کیفی از طریق مصاحبه با 10 همراه بیمار انجام شد. سپس روایی سازه با استفاده از مقایسه گروه های شناخته شده، روایی همگرا از طریق سنجش همبستگی بین نسخه فارسی پرسشنامه 24-FS-(ICU) و پرسشنامه فارسی سنجش نیازهای خانواده بیماران (CCFNI) و پایایی ابزار با تحلیل همسانی درونی بررسی شد. یافته ها: نتایج تحلیل مقایسه گروه های شناخته شده نشان داد که میانگین نمره کل مقیاس نسخه فارسی پرسشنامه 24-FS-(ICU) در همراهان مرد به طور معنی دار بیشتر از همراهان زن است (001/0P=). روایی همگرا بیانگر همبستگی معنی دار بین نسخه فارسی پرسشنامه24-FS-(ICU) و CCFNI بود. ضریب آلفای کرونباخ برای ابعاد و کل پرسشنامه بین 789/0-758/0 بود. نتیجه گیری: یافته های پژوهش، نشان دهنده روایی و پایایی مناسب نسخه فارسی پرسشنامه سنجش رضایتمندی خانواده بیماران 24-FS-(ICU) است. به طوری که قابلیت به کارگیری در موقعیت های مختلف از جمله محیط های بالینی و تحقیقاتی را دارد. پیشنهاد می گردد در مطالعات آینده روایی سازه پرسشنامه 24-FS-(ICU) با استفاده از تحلیل عاملی در نمونه بیشتری مورد بررسی قرار گیرد.

پیش زمینه و هدف: نحوه انجام ساکشن تاثیر مهمی بر عوارض آن دارد. لذا، پرستاران می توانند با بالا بردن کیفیت ساکشن راه هوایی بهبودی بیماران را تسریع بخشند. ازاین رو، مطالعه ای با هدف بررسی تاثیر اجرای فرآیند ممیزی بالینی بر مهارت انجام ساکشن لوله تراکئوستومی در پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه بیمارستان های آجا واقع در شهر تهران انجام گرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده، 135 پرستار شاغل در بخش های مراقبت ویژه بیمارستان های آجا در سال 1392-93 به روش تمام شماری انتخاب و به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمون و کنترل تخصیص یافتند. مداخله به صورت اجرای پنج مرحله ممیزی بالینی، در گروه آزمون انجام پذیرفت. برای تعیین مهارت انجام ساکشن لوله تراکئوستومی پرستاران قبل و بعد از مداخله پرستاران، از چک لیست پژوهشگر ساخته که روایی صوری، محتوی و پایایی (آلفای کرونباخ=0.78) آن به تایید رسیده بود، استفاده گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 و روش های آماری توصیفی و آزمون های پارامتریک تحلیل شد.یافته ها: قبل از مداخله آزمون تی مستقل، تفاوت معناداری را در میانگین نمره کلی مهارت بالینی ساکشن تراکئوستومی پرستاران، در دو گروه نشان نداد (p=0.73) ولی بعد از مداخله، با کمک همان آزمون، تفاوت معناداری بین دو گروه دیده شد (p=0.0001).بحث و نتیجه گیری: نتایج این پژوهش حاکی از تاثیر مثبت فرآیند ممیزی بالینی بر مهارت پرستاران در زمینه ساکشن لوله تراکئوستومی بود. لذا، به نظر می رسد اجرای این فرآیند می تواند به ارتقا سطح خدمات به پرستاران کمک کند.

اهداف از آنجا که سوءتغذیه پروتئین- انرژی در 50 درصد بیماران بستری در بیمارستان وجود دارد، این مطالعه به منظور بررسی کفایت تغذیه ای بیماران بستری شده در بخش مراقبت ویژه بیمارستان شهید بهشتی سبزوار انجام گرفت.مواد و روش ها در این مطالعه مقطعی– تحلیلی تمامی بیماران ضربه مغزی بستری در بخش (ICU) که به صورت گاواژ تغذیه می شوند، بعد از اخذ رضایتنامه از ولی آنان، میانگین دریافت انرژی و مواد مغذی هر فرد به روش یادآمد 24 ساعتهه خوراک برای دو روز متوالی و با استفاده از نرم افزار N4 تعیین شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون های آمار توصیفی و تی تست یک طرفه در سطح معنا داری P<0.05 تجزیه وتحلیل شد.یافته ها در این مطالعه شصت بیمار شرکت کردند که چهل نفر (66.7 درصد) مرد و بیست نفر (33.3 درصد) زن بودند. میانگین سنی آن ها 32.7±11.3 سال بود. میانگین دریافت انرژی در زنان و مردان به ترتیب 624.35±184.6 و 743.8±246.3 کیلوکالری و میانگین دریافت پروتئین نیز به ترتیب 20.1±5.6 و 28.3±23.6 گرم در روز بود. در این مطالعه، دریافت اکثر ویتامین های محلول در آب و چربی و املاح معدنی کمتر از حد استاندارد توصیه شده بود (P<0.0001).نتیجه گیری بر اساس یافته های این تحقیق، دریافت انرژی و تمام درشت مغذی ها و ریزمغذی ها در بیماران مورد بررسی، کمتر از حد استاندارد توصیه شده بود.

مقدمه: کما از نتایج اصلی صدمه مغزی است که می تواند به واسطه صدمات تروماتیک یا غیر تروماتیک عارض گردد. ماساژ پاها می تواند در تغییر سطح هوشیاری بیماران کمایی موثر باشد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر ماساژ پاها بر سطح هوشیاری بیماران کمایی ضربه مغزی بستری در بخش مراقبت های ویژه ((ICU)) بیمارستان های منتخب شهر قزوین انجام شد.مواد و روش ها: این پژوهش از نوع کارآزمایی بالینی بوده که بر روی 40 بیمار کمایی بستری در بخش آی سی یو بیمارستان های شهید رجایی و تامین اجتماعی شهر قزوین در سال 1393 انجام شد. بیماران با روش تخصیص تصادفی بلوکی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند و سپس ماساژ هر دو پا به روش استروک (هر پا به مدت 5 دقیقه) برای 14 روز، روزانه یک نوبت انجام شده و سطح هوشیاری با استفاده از مقیاس کمای گلاسگو ثبت شد. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون آماری (مجذور کای، تی مستقل، تی وابسته و آنالیز واریانس با اندازه های تکرار شونده) استفاده شد.نتایج: مطالعه، نشان می دهد که بین میانگین سطح هوشیاری در گروه مداخله قبل از شروع ماساژ (5.80±1.58) و بعد از انجام ماساژ (10.6±2.41) اختلاف آماری معنی داری وجودداشت (P=0.001)، اما بین میانگین سطح هوشیاری در گروه کنترل قبل از مداخله (5.30±1.72) و پس از مداخله (6.94±3.03) طی 14روز اختلاف آماری معناداری وجود نداشت (P=0.06).نتیجه گیری: ماساژ پاها می تواند سبب افزایش سطح هوشیاری بیماران کمایی ضربه مغزی شود و به عنوان روشی جهت افزایش سطح هوشیاری بیماران کمایی پیشنهاد می شود.